Het was de droom van Tesla om de hele wereld aan te zetten tot duurzaam vervoer en daarbij dé speler in de autobranche te zijn; en voor Jos de Blok, de oprichter van Buurtzorg het rotsvaste vertrouwen in de zelfredzaamheid van patiënten en zelfsturing van professionals. Het resultaat daarvan kennen we allemaal.
De mooiste ondernemingen zijn ooit gestart met een droom. Iemand die iets zag wat niemand anders zag met het lef om werk van die droom te maken, er anderen bij te betrekken, er ziel en zaligheid in te stoppen en er gewoon voor te gaan. Lef, wat ‘hart’ in het Hebreeuws betekent en de liefde, een geraaktheid, die hem in beweging zette om de droom werkelijkheid te maken.
Soms, als er geen winst gemaakt wordt, wordt uit het oog verloren waarom we aan het doen zijn wat we doen. Een woud aan wet- en regelgeving, prestatie-indicatoren en interne procesbeschrijvingen kan er dan voor zorgen dat de bedoeling naar de achtergrond verdwijnt.
Ambtenaren en docenten ervaren hun werk vaak als een knellende systeemwereld van beleid, procedures en regels. Ze hebben het gevoel dat de aandacht niet meer op de bedoeling van hun werk gericht is. Het voldoen aan de systeemwereld lijkt dan belangrijker dan vooruitgang realiseren in de leefwereld.
Dat vraagt om radicaal anders te denken of het werk anders te organiseren.
Hoe geef je vorm aan die verandering in een speelveld dat vooral gericht is op het navolgen van het systeem? De draai waarin de professional niet langer de uitvoerder is van de regelgeving, maar de eerstverantwoordelijke om antwoord te geven op de vraag waar het werkelijk om gaat.
Om medewerkers te binden, en zeker de jongere generatie, is een belangrijke uitdaging voor iedere organisatie het verhelderen en vitaliseren van de bedoeling, waardoor de organisatie tot leven komt en vaart en energie krijgt; dat een emotionele snaar wordt geraakt, niet alleen bij alle medewerkers, maar ook bij klanten, partners en andere stakeholders.
Wat er dan gebeurt is uitzonderlijk. Als zich dankzij de betrokkenheid, input en invloed van de mensen collectief een visie ontvouwt, gedragen door de organisatie in haar geheel, dan barst een organische energie los om naar de vervulling van de bedoeling van de organisatie te bewegen.
In (trainings-)bijeenkomsten stemmen we af op die creatieve impuls, op dat potentieel. Met de deelnemers onderzoeken we wie wordt gediend met het product of service van de organisatie, op welke behoefte of welk probleem wordt ingespeeld, wat het bestaansrecht is en hoe dit te vertalen naar alle stakeholders. Er wordt geïnventariseerd welke mensen daarbij wanneer nodig zijn, wie de kar trekt, welke afspraken nodig zijn en welk gedrag en communicatie de droom werkelijkheid maakt.
Gerard van Grinsven, directeur van het Henry Ford West Bloomfield Hospital vertelt in bovenstaande video over het droombeeld van een gezonde samenleving waarin menselijk welzijn centraal staat. Het nieuwe ziekenhuis is er niet alleen om zieke mensen te behandelen en weer beter te maken. Het is er veel meer om een proactieve rol in de samenleving te spelen. Om bewoners in de stad te helpen om gezond te leven en te voorkomen dat ze ziek worden.